довалка 2

Глагол, свршен

Значење на довалка:

Извалка до крај, потполно, сосем извалка. Тој ги довалка панталоните работејќи нешто околу автомобилот.

Коњугација: довалкаат.

Изведени зборови:

  • довалкување, глаг. им. ср.
  • се ~ довалка, Се извалка до крај.
  • (се) довалкува2, глаг. несв. (се) довалкуваат

Оригинални податоци:

довалка2, довалкаат св. Извалка до крај, потполно, сосем извалка. Тој ги довалка панталоните работејќи нешто околу автомобилот. ● се ~ Се извалка до крај. ǁ (се) довалкува2, (се) довалкуваат несв. ǁ глаг. им. довалкување ср.