духовит

Придавка

Значење на духовит:

1. Што умее да забавува, да засмејува, што има смисла за хумор. Од него нема подуховит човек. Духовита досетка. Духовити зборови.

2. Што има дух, што е израз на силен дух, на големи духовни способности. Духовита мисла. Духовито решение. Духовит пресврт.

Членувана форма: духовитиот.

Изведени зборови:

  • духовито, прил. На духовит начин, со дух. Тој многу духовито ги претставуваше своите гости.
  • духовитост, и. ж.

Оригинални податоци:

духовит, духовитиот прид. 1. Што умее да забавува, да засмејува, што има смисла за хумор. Од него нема подуховит човек. Духовита досетка. Духовити зборови. 2. Што има дух, што е израз на силен дух, на големи духовни способности. Духовита мисла. Духовито решение. Духовит пресврт. ǁ духовито прил. На духовит начин, со дух. Тој многу духовито ги претставуваше своите гости. ǁ духовитост ж.