дува

Значење на дува:

1. Дејствува како воздушна струја и предизвикува слабо или силно движење на воздухот. Надвор дуваше ветер. Дуваше југ и ги топеше снеговите. Мислев дека ти дува низ оџакот.

2. Испушта од устата воздушна струја и ја тера, насочува кон нешто. Дуваме во прстите. Дувал да распали оган. Го дуваше правот.

3. (разг.) Свири на некој дувачки инструмент. Дувал во долга труба. Постојано дува во гајдата.

4. Прави, изработува нешто со помош на силна воздушна струја во фабрика за стакло. Дуваат шишиња.

Коњугација: дуваат.

Изведени зборови:

• дување, глаг. им. ср.

Фразеолошки израз / поговорка:

Кој се попарил од млекото, дува и на маштеницата – се вели за некој што еднаш бил излажан, насамарен, па станал премногу претпазлив.