дувало

Именка, среден род

Значење на дувало:

1. Направа или цевка за дување со која се разгорува оган. Кујунџијата со дувалото го дуваше огнот.

2. Цевка низ која се дува и се полни со воздух гајдата. Беше подаден со устата кон дувалото од гајдата.

Множина: дувала.

Оригинални податоци:

дувало, мн. дувала ср. 1. Направа или цевка за дување со која се разгорува оган. Кујунџијата со дувалото го дуваше огнот. 2. Цевка низ која се дува и се полни со воздух гајдата. Беше подаден со устата кон дувалото од гајдата.