ѕвонлив

Значење на ѕвонлив:

Што потсетува на ѕвонење; што одекнува јасно, звучно. Јасен и ѕвонлив глас. Ѕвонлива смеа. Чашата се скрши со ѕвонлив ек.

Членувана форма: ѕвонливиот.

Изведени зборови:

• ѕвонливо, прил. Детската смеа ѕвонливо одекнуваше.
• ѕвонливост, и. ж.