емфаза
Само во еднина.
Значење на емфаза:
1. Восхит, занес, воодушевување.
2. (лит., лингв.) Истакнување на елемент во зборувањето преку интонацијата, со повторување или на друг начин.
3. (пејор.) Премногу накитено зборување.
Оригинални податоци:
емфаза (само едн.) ж. 1. Восхит, занес, воодушевување. 2. (лит., лингв.) Истакнување на елемент во зборувањето преку интонацијата, со повторување или на друг начин. 3. (пејор.) Премногу накитено зборување.
