епиграфика
Значење на епиграфика:
1. Помошна историска наука што се занимава со старите натписи пишувани на тврд материјал (камен, дрво, метал и сл.).
2. Збир од натписи, епиграфи. Пештерата има богата епиграфика.
Множина: епиграфики.
Оригинални податоци:
епиграфика, мн. епиграфики ж. 1. Помошна историска наука што се занимава со старите натписи пишувани на тврд материјал (камен, дрво, метал и сл.). 2. Збир од натписи, епиграфи. Пештерата има богата епиграфика.