епика
Литература.
Само во еднина.
Значење на епика:
Еден од литературните родови (покрај лирика и драма), кој се карактеризира со опширно и објективно раскажување на некоја случка или настан без да се внесуваат субјективни чувства. Народна епика. Јуначка епика.Оригинални податоци:
епика (само едн.) ж. (лит.) Еден од литературните родови (покрај лирика и драма), кој се карактеризира со опширно и објективно раскажување на некоја случка или настан без да се внесуваат субјективни чувства. Народна епика. Јуначка епика.
