еснаф

Значење на еснаф:

1. (истор.) Здружение на занаетчии од иста струка. Грнчарски еснаф. Самарџиски еснаф.

2. Занаетчија, сопственик на дуќан или на мала работилница. Чаршијата беше полна со еснафи и трговци.

3. (прен., арх.) Врсник, другар; друштво. Ќе ми се смеат еснафите. Се замеша во еснафот.

Множина: еснафи.

Изведени зборови:

• еснафка, и. ж. Кон зн. 3.
• еснафски, прид. еснафскиот

Фразеолошки израз / поговорка:

Еснаф човек – чесен човек, домаќин.