фалба
Значење на фалба:
1. пофалба.
2. Претерано фалење на самиот себеси, на своите особини, успеси итн.
3. Закана, заплашување. Твојата фалба со ќотек нема да ме уплаши.
Множина: фалби.
Фразеолошки израз / поговорка:
Фалбата е 'рѓа ‒ не е добро човек сам да се фали.
Оригинални податоци:
фалба, мн. фалби ж. 1. сп. пофалба. 2. Претерано фалење на самиот себеси, на своите особини, успеси итн. 3. Закана, заплашување. Твојата фалба со ќотек нема да ме уплаши. ◊ Фалбата е 'рѓа ‒ не е добро човек сам да се фали.
