фатен

Значење на фатен:

1. Глаголска придавка од фати.

2. За дел од телото ‒ што изгубил способност на движење, што е доведен во состојба на парализа, што е неподвижен, парализиран. Раката му остана фатена.

3. Што е уловен. Фатената риба ја испржија за мезе. Фатен во стапица.

4. (прен.) Што е оневозможен да функционира, одземен. Гласот му е фатен.

5. Како им. Тој што е фатен, парализиран. Фатениот го ставија во друга соба, поблизу до докторите.

Членувана форма: фатениот.