фин

Значење на фин:

1. Што е истанчен, изгладен, нежен, деликатен. Фини црти на лицето.

2. Што е со мали димензии, ситен, мал. Фин песок.

3. Што е изработен тенко, нежно, прецизно; груб. Фино платно. Фина хартија. Најфина изработка.

4. (прен.) Што е отмен, што е со префинето однесување. Фин човек.

5. (разг.) За храна ‒ што е вкусен. Фини колачи.

Членувана форма: финиот.

Изведени зборови:

• фино, прил. Фино им заблагодари за услугата.
• финост, и. ж.