фора

Именка, женски род

Разговорен збор, израз.

Само во еднина.

Значење на фора:

Предност дадена на послаб, понеопитен. Му даде фора.

Фразеолошки израз / поговорка:

Тој е главна фора ‒ тој е главен, тој е најсилен.

Оригинални податоци:

фора (само едн.) ж. (разг.) Предност дадена на послаб, понеопитен. Му даде фора. ◊ Тој е главна фора ‒ тој е главен, тој е најсилен.

Барај по буква:

А Б В Г Д Ѓ Е Ж З Ѕ И Ј К Л Љ М Н Њ О П Р С Т Ќ У Ф Х Ц Ч Џ Ш