фрка

Глагол, несвршен

Значење на фрка:

1. Боде, боли, жега. Ме фрка главата. Ме фркаат колената.

2. Силно исфрла воздух низ носот, ноздрите, испуштајќи звук. Коњите фркаа по ливадата.

3. Удри со камшик, прачка и сл. испуштајќи звук. Арабаџиите фркаа со камшиците по коњите.

Коњугација: фркаат.

Изведени зборови:

  • фркање, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

фрка, фркаат несв. 1. Боде, боли, жега. Ме фрка главата. Ме фркаат колената. 2. Силно исфрла воздух низ носот, ноздрите, испуштајќи звук. Коњите фркаа по ливадата. 3. Удри со камшик, прачка и сл. испуштајќи звук. Арабаџиите фркаа со камшиците по коњите. ‖ глаг. им. фркање ср.