фучи

Глагол, несвршен

Значење на фучи:

1. Произведува висок и остар звук, шум обично при брзо струење на воздухот или при брзо движење на некое тело низ воздухот. Фучеа ветришта и виулици. Фучат покрај неа безброј камиони и коли.

2. За животно ‒ силно исфрла воздух низ носот, ноздрите, испуштајќи звук.

3. (прен.) Се лути, изразува незадоволство од нешто.

Коњугација: фучат.

Изведени зборови:

  • фучење, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

фучи, фучат несв. 1. Произведува висок и остар звук, шум обично при брзо струење на воздухот или при брзо движење на некое тело низ воздухот. Фучеа ветришта и виулици. Фучат покрај неа безброј камиони и коли. 2. За животно ‒ силно исфрла воздух низ носот, ноздрите, испуштајќи звук. 3. (прен.) Се лути, изразува незадоволство од нешто. ‖ глаг. им. фучење ср.