гладијатор

Именка, машки род

Историја.

Значење на гладијатор:

Роб или осуденик (во Римското Царство) обучен да се бори со други како него или со диви ѕверови пред публика во голема арена. Лавот и гладијаторот крваво се бореа во арената.

Множина: гладијатори.

Изведени зборови:

  • гладијаторски, прид. гладијаторскиот

Оригинални податоци:

гладијатор, мн. гладијатори м. (истор.) Роб или осуденик (во Римското Царство) обучен да се бори со други како него или со диви ѕверови пред публика во голема арена. Лавот и гладијаторот крваво се бореа во арената. ‖ гладијаторски, гладијаторскиот прид.