гласен
Значење на гласен:
1. Што може да се чуе; чуен, звучен. Гласните разговори доаѓаа од улицата.
2. Што е зборлив, бучен. Беше многу гласен во искажувањето на своето незадоволство.
3. Што создава глас. Гласни жици.
Членувана форма: гласниот.
Изведени зборови:
- гласно, прил. Наглас, чујно. Зборуваше гласно.
- гласност, и. ж.
Оригинални податоци:
гласен, гласниот прид. 1. Што може да се чуе; чуен, звучен. Гласните разговори доаѓаа од улицата. 2. Што е зборлив, бучен. Беше многу гласен во искажувањето на своето незадоволство. 3. Што создава глас. Гласни жици. ‖ гласно прил. Наглас, чујно. Зборуваше гласно. ‖ гласност ж.