гласен

Придавка

Значење на гласен:

1. Што може да се чуе; чуен, звучен. Гласните разговори доаѓаа од улицата.

2. Што е зборлив, бучен. Беше многу гласен во искажувањето на своето незадоволство.

3. Што создава глас. Гласни жици.

Членувана форма: гласниот.

Изведени зборови:

  • гласно, прил. Наглас, чујно. Зборуваше гласно.
  • гласност, и. ж.

Оригинални податоци:

гласен, гласниот прид. 1. Што може да се чуе; чуен, звучен. Гласните разговори доаѓаа од улицата. 2. Што е зборлив, бучен. Беше многу гласен во искажувањето на своето незадоволство. 3. Што создава глас. Гласни жици. ‖ гласно прил. Наглас, чујно. Зборуваше гласно. ‖ гласност ж.