глув

Значење на глув:

1. Што е лишен од слух, што не слуша. Не знаеше дека далеку се слуша неговиот барабан, бидејќи беше глув и на двете уши.

2. (прен.) Што е рамнодушен, бесчувствителен. Таа беше глува за лелекот, слепа за очајот.

3. За звук – што е нејасен, придушен, тап. Бучењето на ехото беше сега поглуво и пострашно.

4. Што е тивок, пуст, празен. Глува вечер. Глуво утро. Глува куќа. Глува улица.

Членувана форма: глувиот.

Изведени зборови:

• глуво, прил. Неговите зборови глуво одекнаа во ноќта.
• глувост, и. ж.

Фразеолошки израз / поговорка:

Глуво доба/Глуво време/Глува ноќ – доцна, длабока ноќ.