горник
Значење на горник:
1. Горен дел од облека. Го фати за горникот од кошулата и го потегна.
2. Горен дел од предмет. На кутијата ѝ беше скршен горникот.
Множина: горници.
Оригинални податоци:
горник, мн. горници м. 1. Горен дел од облека. Го фати за горникот од кошулата и го потегна. 2. Горен дел од предмет. На кутијата ѝ беше скршен горникот.