хабитус
Само во еднина.
Значење на хабитус:
1. Севкупност од надворешни особености на телото; надворешна телесна градба кај човек, кај животни или кај растенија.
2. Дејство, постапка што станале вообичаени со нивно повторување; навика.
Оригинални податоци:
хабитус, (само едн.) м. 1. Севкупност од надворешни особености на телото; надворешна телесна градба кај човек, кај животни или кај растенија. 2. Дејство, постапка што станале вообичаени со нивно повторување; навика.
