хранител
Значење на хранител:
1. Тој што храни некого или нешто. Стана хранител на залутаното срнче.
2. Тој што издржува некого или нешто; храненик, хранениче. И студент и хранител на помалиот брат.
3. (арх.) Чувар, покровител. Ангел хранител.
Множина: хранители.
Изведени зборови:
- хранителка, и. ж.
Оригинални податоци:
хранител, мн. хранители м. 1. Тој што храни некого или нешто. Стана хранител на залутаното срнче. 2. Тој што издржува некого или нешто; спрот. храненик, хранениче. И студент и хранител на помалиот брат. 3. (арх.) Чувар, покровител. Ангел хранител. ‖ хранителка, мн. хранителки ж.
