императив
Само во еднина.
Значење на императив:
1. (грам.) Глаголски облик со кој се изразува заповед, забрана, поттик, молба и сл.; заповеден начин.
2. Неизбежна потреба, барање на кое мора да се одговори. Во нашата работа сега тоа е императив.
Оригинални податоци:
императив (само едн.) м. 1. (грам.) Глаголски облик со кој се изразува заповед, забрана, поттик, молба и сл.; заповеден начин. 2. Неизбежна потреба, барање на кое мора да се одговори. Во нашата работа сега тоа е императив.
