императивен

Придавка

Значење на императивен:

Што е неизбежен, потребен, нешто на што мора да се одговори.

Членувана форма: императивниот.

Изведени зборови:

  • императивно, прил. Донесувањето на законот императивно се наложи.

Оригинални податоци:

императивен, императивниот прид. Што е неизбежен, потребен, нешто на што мора да се одговори. ‖ императивно прил. Донесувањето на законот императивно се наложи.