интерпункција

Именка, женски род

Само во еднина.

Значење на интерпункција:

Правописни знаци што служат за означување на речениците и нивните делови, паузите и интонацијата на речта (точка, запирка, прашалник, извичник, загради и др.).

Изведени зборови:

  • интерпункциски, прид. интерпункцискиот Што се однесува на интерпункција. Интерпункциски знак.

Оригинални податоци:

интерпункција (само едн.) ж. Правописни знаци што служат за означување на речениците и нивните делови, паузите и интонацијата на речта (точка, запирка, прашалник, извичник, загради и др.). ‖ интерпункциски, интерпункцискиот прид. Што се однесува на интерпункција. Интерпункциски знак.