исчанчи

Глагол, свршен

Значење на исчанчи:

1. За зглоб ‒ излезе од лежиштето, се измести. Го исчанчи глуждот.

2. (прен., разг.) Искриви, изврти нешто. Ги исчанчи очите од изненаденост.

Коњугација: исчанчат.

Изведени зборови:

  • исчанчува, глаг. несв. исчанчуваат
  • исчанчување, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

исчанчи, исчанчат св. 1. За зглоб ‒ излезе од лежиштето, се измести. Го исчанчи глуждот. 2. (прен., разг.) Искриви, изврти нешто. Ги исчанчи очите од изненаденост. ‖ исчанчува, исчанчуваат несв. ‖ глаг. им. исчанчување ср.