исфрка

1. Фркне, удри (со прачка и сл.) повеќепати.

2. За коњ ‒ испушти гласно воздух низ ноздрите.

Коњугација: исфркаат.

Оригинални податоци:

исфрка, исфркаат св. 1. Фркне, удри (со прачка и сл.) повеќепати. 2. За коњ ‒ испушти гласно воздух низ ноздрите.