ископа

Глагол, свршен

Значење на ископа:

1. Со копање направи во земјата бразда, јама, ров итн.

2. Со копање извади нешто од земјата; откопа.

3. (прен., разг.) Изнајде, открие нешто скриено, зафрлено, исчезнато и сл. Како успеал да ги ископа тие докази?

Коњугација: ископаат.

Изведени зборови:

  • ископува, глаг. несв. ископуваат
  • ископување, глаг. им. ср. ископување, PLUR_ископувања Археолошки ископувања.

Оригинални податоци:

ископа, ископаат св. 1. Со копање направи во земјата бразда, јама, ров итн. 2. Со копање извади нешто од земјата; сп. откопа. 3. (прен., разг.) Изнајде, открие нешто скриено, зафрлено, исчезнато и сл. Како успеал да ги ископа тие докази? ‖ ископува, ископуваат несв. ‖ глаг. им. ископување, мн. ископувања ср. Археолошки ископувања.