испара

Глагол, свршен

Значење на испара:

Со парање врати во претходната состојба тоа што е сошиено или сплетено. Испара ракав. Испара чорапи.

Коњугација: испараат.

Изведени зборови:

  • испарува, глаг. повт. испаруваат

Оригинални податоци:

испара, испараат св. Со парање врати во претходната состојба тоа што е сошиено или сплетено. Испара ракав. Испара чорапи. ‖ испарува, испаруваат повт.