исполае

Глагол, свршен

Значење на исполае:

1. За куче ‒ лае многу по некого. Кучињата нè исполајаа.

2. (разг., грубо) Зборува многу, зборува нешто што не треба. Одвај чекаше да го исполае наоколу тоа што го слушна.

Коњугација: исполаат , исполаен, исполај , исполајаа , исполајав , исполајал , исполајан , исполајте , (ќе) исполаев , (ќе) исполаеја , (ќе) исполаел .

Оригинални податоци:

исполае, исполаат; исполај, исполајте; исполајав, исполајаа; исполајал; исполајан; (ќе) исполаев, (ќе) исполаеја; (ќе) исполаел; исполаен св. 1. За куче ‒ лае многу по некого. Кучињата нè исполајаа. 2. (разг., грубо) Зборува многу, зборува нешто што не треба. Одвај чекаше да го исполае наоколу тоа што го слушна.