исповеда

Значење на исповеда:

1. За духовно лице ‒ ислуша нечија исповед и даде простување на гревот. Дојде попот и го исповеда.

2. Признае нешто, открие тајна пред некого. Дојдов да ја исповедам тајната што ја криев долго време.

3. Има некоја вера, е верник. Која вера исповедаш?

Коњугација: исповедаат.

Изведени зборови:

• исповедување, глаг. им. ср.
• се ~ исповеда, 1. (црков.) Признае гревови пред свештеник. Тој не сакаше да се исповеда. 2. Признае нешто искрено. Синот ѝ се исповеда на мајката.
• (се) исповедува, глаг. несв. (се) исповедуваат