исповитка

Глагол, свршен

Значење на исповитка:

1. Извитка нешто во голема мера.

2. Извитка повеќе предмети. Ги исповитка набрзина подароците и излезе.

Коњугација: исповиткаат.

Изведени зборови:

  • се ~ исповитка, Се исповитка како змија.

Оригинални податоци:

исповитка, исповиткаат св. 1. Извитка нешто во голема мера. 2. Извитка повеќе предмети. Ги исповитка набрзина подароците и излезе. ● се ~ Се исповитка како змија.