избезумен

Придавка

Значење на избезумен:

1. Што се избезумил. Избезумена старица плачеше и корнеше коси. Избезумен од страв.

2. Што е безумен. Избезумен крик. Избезумен поглед.

Членувана форма: избезумениот.

Изведени зборови:

  • избезумено, прил. Избезумено викаше. Избезумено трчаше по улицата.
  • избезуменост, и. ж.

Оригинални податоци:

избезумен, избезумениот прид. 1. Што се избезумил. Избезумена старица плачеше и корнеше коси. Избезумен од страв. 2. Што е безумен. Избезумен крик. Избезумен поглед. ‖ избезумено прил. Избезумено викаше. Избезумено трчаше по улицата. ‖ избезуменост ж.