избезумен
Значење на избезумен:
1. Што се избезумил. Избезумена старица плачеше и корнеше коси. Избезумен од страв.
2. Што е безумен. Избезумен крик. Избезумен поглед.
Членувана форма: избезумениот.
Изведени зборови:
- избезумено, прил. Избезумено викаше. Избезумено трчаше по улицата.
- избезуменост, и. ж.
Оригинални податоци:
избезумен, избезумениот прид. 1. Што се избезумил. Избезумена старица плачеше и корнеше коси. Избезумен од страв. 2. Што е безумен. Избезумен крик. Избезумен поглед. ‖ избезумено прил. Избезумено викаше. Избезумено трчаше по улицата. ‖ избезуменост ж.