изблика
Значење на изблика:
1. Истече силно, во големо количество, блика. Од неговиот нос изблика крв.
2. (прен.) Се изрази силно, наеднаш. Од неговите очи изблика радост.
Коњугација: избликаат.
Изведени зборови:
- избликува, глаг. несв. избликуваат
Оригинални податоци:
изблика, избликаат св. 1. Истече силно, во големо количество, сп. блика. Од неговиот нос изблика крв. 2. (прен.) Се изрази силно, наеднаш. Од неговите очи изблика радост. ‖ избликува, избликуваат несв.
