избрка
Значење на избрка:
1. Изгони; брка Келнерот го избрка пијаницата од ресторанот. Пукотот на пушките ги избрка животните и птиците од шумичката.
2. Измеша, разбуричка; брка 2. Тој малку ги избрка работите.
Коњугација: избркаат.
Оригинални податоци:
избрка, избркаат св. 1. Изгони; в. брка 1. Келнерот го избрка пијаницата од ресторанот. Пукотот на пушките ги избрка животните и птиците од шумичката. 2. Измеша, разбуричка; сп. брка 2. Тој малку ги избрка работите.
