избутка

Глагол, свршен

Разговорен збор, израз.

Значење на избутка:

1. Истурка; бутка Лека, полека ги избутка кутиите до другата соба. Тој нè избутка сите нас од редот и застана најнапред.

2. Туркање на испит, повеќемина, сите. Професорот ги избутка сите на писмениот испит.

Коњугација: избуткаат.

Оригинални податоци:

избутка, избуткаат св. (разг.) 1. Истурка; бутка 1. Лека, полека ги избутка кутиите до другата соба. Тој нè избутка сите нас од редот и застана најнапред. 2. Туркање на испит, повеќемина, сите. Професорот ги избутка сите на писмениот испит.