издува

Глагол, свршен

Значење на издува:

1. Со дување исчисти, прочисти нешто: нос, славина, чеп; чибук, луле и сл. Го издува носот.

2. Со силата на воздухот, ветерот исфрли, помести нешто. Ветерот ја издува пепелта од мастилницата. Ветрот ги издува облаците и донесе убаво време.

Коњугација: издуваат.

Изведени зборови:

  • се ~ издува, (прен., разг.) Изживее, надмине некој стадиум во развојот. Нека се издува, нека се истрча.

Оригинални податоци:

издува, издуваат св. 1. Со дување исчисти, прочисти нешто: нос, славина, чеп; чибук, луле и сл. Го издува носот. 2. Со силата на воздухот, ветерот исфрли, помести нешто. Ветерот ја издува пепелта од мастилницата. Ветрот ги издува облаците и донесе убаво време. ● се ~ (прен., разг.) Изживее, надмине некој стадиум во развојот. Нека се издува, нека се истрча.