изгнаник

Именка, машки род

Значење на изгнаник:

Тој што е изгонет, казнет со прогонство од својата татковина или од местото на живеење.

Множина: изгнаници.

Изведени зборови:

  • изгнаница, и. ж.
  • изгнанички, прид. изгнаничкиот

Оригинални податоци:

изгнаник, мн. изгнаници м. Тој што е изгонет, казнет со прогонство од својата татковина или од местото на живеење. ‖ изгнаница, мн. изгнаници ж. ‖ изгнанички, изгнаничкиот прид.