излае

Глагол, свршен

Значење на излае:

1. За куче ‒ се огласи со лаење, залае.

2. (прен., пејор.) Избрбори, каже пред некого тоа што не треба да се знае. Не мислејќи многу, тој излаја пред присутните сè што беше чул.

Коњугација: излаат , излаен, излај , излајаа , излајав , излајал , излајан , излајте , (ќе) излаев , (ќе) излаеја , (ќе) излаел .

Изведени зборови:

  • се ~ излае, Кон зн. 2. Тој се излајал пред нив без да мисли за последиците.
  • (се) излајува, глаг. несв. (се) излајуваат

Оригинални податоци:

излае, излаат; излај, излајте; излајав, излајаа; излајал; излајан; (ќе) излаев, (ќе) излаеја; (ќе) излаел; излаен св. 1. За куче ‒ се огласи со лаење, залае. 2. (прен., пејор.) Избрбори, каже пред некого тоа што не треба да се знае. Не мислејќи многу, тој излаја пред присутните сè што беше чул. ● се ~ Кон зн. 2. Тој се излајал пред нив без да мисли за последиците. ‖ (се) излајува, (се) излајуваат несв.