измеќар

Именка, машки род

Разговорен збор, израз.

Значење на измеќар:

1. Лице што заработува служејќи други луѓе; слуга. На Ѓурѓовден глави двајца измеќари.

2. (прен.) Лице што оди против општите интереси, што тајно му служи на непријателот. Измеќар на директорот. Фашистички измеќари.

Множина: измеќари.

Изведени зборови:

  • измеќарка, и. ж.
  • измеќарски, прид. измеќарскиот
  • измеќарче, и. ср. Дем и хип. кон зн. 1.

Оригинални податоци:

измеќар, мн. измеќари м. (разг.) 1. Лице што заработува служејќи други луѓе; слуга. На Ѓурѓовден глави двајца измеќари. 2. (прен.) Лице што оди против општите интереси, што тајно му служи на непријателот. Измеќар на директорот. Фашистички измеќари. ‖ измеќарка, мн. измеќарки ж. ‖ измеќарче, мн. измеќарчиња ср. Дем и хип. кон зн. 1. ‖ измеќарски, измеќарскиот прид.