изнаака

Глагол, свршен

Значење на изнаака:

Наака, натрупа во голема мера; изнатрупа. Изнаака дрва на огинот. Изнаака снег до колена.

Коњугација: изнаакаат.

Изведени зборови:

  • се ~ изнаака, Лута, се шета многу. Се изнаака по бел свет и на крај се врати дома.

Оригинални податоци:

изнаака, изнаакаат св. Наака, натрупа во голема мера; изнатрупа. Изнаака дрва на огинот. Изнаака снег до колена. ● се ~ Лута, се шета многу. Се изнаака по бел свет и на крај се врати дома.