изнабута

Глагол, свршен

Разговорен збор, израз.

Значење на изнабута:

Напика, набута во нешто. Ги изнабута книгите во ранецот. Затворениците ги изнабутаа во сточни вагони.

Коњугација: изнабутаат.

Оригинални податоци:

изнабута, изнабутаат св. (разг.) Напика, набута во нешто. Ги изнабута книгите во ранецот. Затворениците ги изнабутаа во сточни вагони.

Барај по буква:

А Б В Г Д Ѓ Е Ж З Ѕ И Ј К Л Љ М Н Њ О П Р С Т Ќ У Ф Х Ц Ч Џ Ш