изнарече
Значење на изнарече:
Рече многу работи, во еден здив. Таа во лутината изнарече многу глупости.Коњугација: изнарекле , изнарекоа , изнареков , изнарекол , изнаречат , изнаречен, изнаречете , изнаречи , (ќе) изнаречеа , (ќе) изнаречев , (ќе) изнаречел .
Оригинални податоци:
изнарече, изнаречат; изнаречи, изнаречете; изнареков, изнарекоа; изнарекол; изнарекле; (ќе) изнаречев, (ќе) изнаречеа; (ќе) изнаречел; изнаречен св. Рече многу работи, во еден здив. Таа во лутината изнарече многу глупости.
