изофка

Глагол, свршен

Значење на изофка:

Офне силно од болка. Тој изофка од силна болка во ногата.

Коњугација: изофкаат.

Изведени зборови:

  • изофкува, глаг. повт. изофкуваат

Оригинални податоци:

изофка, изофкаат св. Офне силно од болка. Тој изофка од силна болка во ногата. ‖ изофкува, изофкуваат повт.