изретчи

Глагол, свршен

Значење на изретчи:

Направи да биде ретко, проретчено. Градинарите го изретчија расадот. Дождот ги изретчи минувачите.

Коњугација: изретчат.

Изведени зборови:

  • изретчува, глаг. несв. изретчуваат
  • се ~ изретчи, Стане ретко, проретчено. Со годините, убавата коса ѝ се изретчи. Жените што чекаа за леб се изретчија.

Оригинални податоци:

изретчи, изретчат св. Направи да биде ретко, проретчено. Градинарите го изретчија расадот. Дождот ги изретчи минувачите. ● се ~ Стане ретко, проретчено. Со годините, убавата коса ѝ се изретчи. Жените што чекаа за леб се изретчија. ‖ изретчува, изретчуваат несв.