изрига

Глагол, свршен

Значење на изрига:

1. Исфрли силно со ригање, блуе. Вулканот изрига лава во огромни количества. Оџакот изрига црн чад.

2. Испушта вишок воздух од желудникот; подригнува. По обилниот ручек тој гласно изрига.

3. (прен.) Си даде себеси оддишка испуштајќи крик, силен глас. Во неговото грло најадри крик и тој изрига.

Коњугација: изригаат.

Изведени зборови:

  • изригува, глаг. несв. изригуваат
  • изригување, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

изрига, изригаат св. 1. Исфрли силно со ригање, блуе. Вулканот изрига лава во огромни количества. Оџакот изрига црн чад. 2. Испушта вишок воздух од желудникот; подригнува. По обилниот ручек тој гласно изрига. 3. (прен.) Си даде себеси оддишка испуштајќи крик, силен глас. Во неговото грло најадри крик и тој изрига. ‖ изригува, изригуваат несв. ‖ глаг. им. изригување ср.