изрипа

Глагол, свршен

Значење на изрипа:

Со рипање скокне на нозе, наеднаш, неочекувано. Коњот изрипа за да не му го стават оглавот. Жабите изрипаа во плитката вода. Од грмушките изрипаа војници.

Коњугација: изрипаат.

Изведени зборови:

  • изрипува, глаг. несв. изрипуваат
  • изрипување, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

изрипа, изрипаат св. Со рипање скокне на нозе, наеднаш, неочекувано. Коњот изрипа за да не му го стават оглавот. Жабите изрипаа во плитката вода. Од грмушките изрипаа војници. ‖ изрипува, изрипуваат несв. ‖ глаг. им. изрипување ср.