извикне

Глагол, свршен

Значење на извикне:

Викне гласно, еднаш. Стражарот извикна отсечно ‒ стој!

Коњугација: извикнаа , извикнав , извикнал , извикнат , извикнат , извикнете , извикни , (ќе) извикнеа , (ќе) извикнев , (ќе) извикнел.

Изведени зборови:

  • извикнува, глаг. повт. извикнуваат
  • извикнување, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

извикне, извикнат; извикни, извикнете; извикнав, извикнаа; извикнал; извикнат; (ќе) извикнев, (ќе) извикнеа; (ќе) извикнел св. Викне гласно, еднаш. Стражарот извикна отсечно ‒ стој! ‖ извикнува, извикнуваат повт. ‖ глаг. им. извикнување ср.