извршител
Значење на извршител:
1. Лице што извршува одредена работа. На тоа работно место се потребни тројца извршители.
2. Лице што извршува, што спроведува во дело, што по службена должност извршува одредени работи. Судски извршител.
Множина: извршители.
Изведени зборови:
- извршителка, и. ж.
Оригинални податоци:
извршител, мн. извршители м. 1. Лице што извршува одредена работа. На тоа работно место се потребни тројца извршители. 2. Лице што извршува, што спроведува во дело, што по службена должност извршува одредени работи. Судски извршител. ‖ извршителка, мн. извршителки ж.
