јунак

Именка, машки род

Значење на јунак:

1. Тој што е храбар, смел. Бестрашен јунак. Јунаците загинаа за својот народ.

2. Носител на дејството, лик во литературно дело. Главен јунак. Епски јунаци.

3. (разг.) Млад човек. Меѓу жените и мажите претрчуваа млади јунаци.

4. (разг.) Син, внук. Како ти се јунаците? Спиеше јунакот мој.

Множина: јунаци.

Изведени зборови:

  • јуначе, и. ср. хип.
  • јуначиште, и. ср. аугм.
  • јуначки, прид. јуначкиот, најјуначки Јуначки подвиг.
  • јуначки, прил. најјуначки Јуначки се бореше.

Фразеолошки израз / поговорка:

Јунак над јунаци ‒ голем јунак. Јунак на зборови. Јунак на јазик (лингв.) тој што само се фали, а ништо не прави.

Оригинални податоци:

јунак, мн. јунаци м. 1. Тој што е храбар, смел. Бестрашен јунак. Јунаците загинаа за својот народ. 2. Носител на дејството, лик во литературно дело. Главен јунак. Епски јунаци. 3. (разг.) Млад човек. Меѓу жените и мажите претрчуваа млади јунаци. 4. (разг.) Син, внук. Како ти се јунаците? Спиеше јунакот мој. ◊ Јунак над јунаци ‒ голем јунак. Јунак на зборови. Јунак на јазик (лингв.) тој што само се фали, а ништо не прави. ‖ јуначе, мн. јуначиња ср. хип. ‖ јуначиште, мн. јуначишта ср. аугм. ‖ јуначки, јуначкиот, најјуначки прид. Јуначки подвиг. ‖ јуначки, најјуначки прил. Јуначки се бореше.