камен

Придавка

Значење на камен:

1. Што е од камен, изграден од камен. Камени столбови. Камен мост. Камена тврдина.

2. Што е со карпи, карпест. И во таа камена пустелија, под пламнатото небо живееја само орлите. Камена клисура.

3. За земја – што е посна, необработлива. Лежев сам на камената почва. Камената почва слабо раѓаше., речиси ништо.

Членувана форма: камениот.

Алтернативно: каменен

Фразеолошки израз / поговорка:

Камено време – праисториска епоха кога луѓето правеле алатки и оружје од камен. Камен јаглен – сп. јаглен. Камено срце – бесчувствителен, немилосрден.

Оригинални податоци:

камен и каменен, камениот прид. 1. Што е од камен, изграден од камен. Камени столбови. Камен мост. Камена тврдина. 2. Што е со карпи, карпест. И во таа камена пустелија, под пламнатото небо живееја само орлите. Камена клисура. 3. За земја – што е посна, необработлива. Лежев сам на камената почва. Камената почва слабо раѓаше., речиси ништо. ◊ Камено време – праисториска епоха кога луѓето правеле алатки и оружје од камен. Камен јаглен – сп. јаглен. Камено срце – бесчувствителен, немилосрден.